Podstawowa składnia języka Transact-SQL
T-SQL, tak jak i inne języki programowania posiada swoją składnię. Z uwagi na to, że większość poleceń ma swoją odrębną składnię, którą poznasz w kolejnych częściach kursu, warto na samym początku zapamiętać, że kod wykonywany przez aparat bazy danych będzie ujmowany pomiędzy frazami BEGIN i END. Takie wyrażenie nazywane jest też blokiem anonimowym w innych bazach danych.
--tomaszkenig.pl BEGIN { sql_statement | statement_block } END
Pomiędzy BEGIN i END możemy wprowadzić zarówno kod programistyczny T-SQL, jak i tradycyjny kod SQL stosowany w SQL Server.
W Transact-SQL podobnie jak w innych językach programowania mamy do czynienia ze zmiennymi, które bliżej poznasz w kolejnej części kursu T-SQL. Na początek warto jednak wiedzieć, że zmienne deklarowane są poleceniem DECLARE zaraz za podstawową składnią. Muszą posiadać nazwę poprzedzoną znakiem @ oraz typ danych. Zmodyfikowana składnia podstawowego polecenia T-SQL wygląda więc następująco:
--tomaszkenig.pl BEGIN DECLARE @Variable_name Variable_data_type; { sql_statement | statement_block } END
Dodam także, samej deklaracji zmiennych możemy dokonać przed blokiem kodu BEGIN-END. Najprostszym przykładem, który możemy uruchomić stosując wyżej załączoną składnię jest zadeklarowanie zmiennej i wyświetlenie wartości zmiennej w oknie Messages za pomocą polecenia print. W załączonym przypadku okno Messages wyświetli pustą wartość, gdyż żadna wartość do zmiennej nie została jeszcze przypisana.
BEGIN DECLARE @var int; print @var; END
Zmodyfikujmy na koniec powyższy przykład i przypiszmy do zadeklarowanej zmiennej wartość 1. Przypisania wartości do zmiennej dokonujemy stosując polecenie SET.
--tomaszkenig.pl DECLARE @var int; BEGIN set @var=1; print @var; END
Ten artykuł jest częścią szkolenia T-SQL, które zamieszczam pod tym adresem: Kurs T-SQL. Możesz także skorzystać z całego kursu dotyczącego SQL Server, który zamieszczam tutaj: Kurs SQL Server.